Το καλάθι σας είναι άδειο
Συντακτική ομάδα του heals, 09-01-2025
Όλοι οι συγγραφείς
Τάση για Εμετό: Αιτίες, Συμπτώματα και Αντιμετώπιση
Ποιος δεν έχει βιώσει την ταλαιπωρία της ναυτίας και της τάσης για εμετό; Αυτή η δυσάρεστη αίσθηση, που συχνά μας αφήνει αδύναμους και εξαντλημένους, μπορεί να προκληθεί από μια πληθώρα παραγόντων. Σε αυτό το άρθρο, θα εξετάσουμε τις πιο συχνές αιτίες που κρύβονται πίσω από αυτή την ενοχλητική κατάσταση και θα ανακαλύψουμε τρόπους για να την αντιμετωπίσουμε αποτελεσματικά.
Πίνακας Περιεχομένων
- 1. Τι είναι η τάση προς εμετό
- 2. Από ποια συμπτώματα συνοδεύεται η τάση για εμετό
- 3. Ποιες είναι οι βασικές αιτίες που προκαλούν τάση για εμετό
- 4. Πώς αντιμετωπίζουμε την τάση για εμετό
- 5. Συμπέρασμα
Τι είναι η τάση προς εμετό
Η τάση προς εμετό είναι ένα δυσάρεστο αίσθημα που προηγείται του εμετού. Πρόκειται για μια υποκειμενική αίσθηση δυσφορίας που επικεντρώνεται κυρίως στην περιοχή του στομάχου και του λαιμού. Ουσιαστικά, οφείλεται σε ερεθισμό ή διέγερση του <<κέντρου του εμετού>> στον εγκέφαλο. Η συγκεκριμένη περιοχή μπορεί να λάβει σήματα από διάφορα μέρη του σώματος, όπως το πεπτικό σύστημα, τα αισθητήρια όργανα του οργανισμού ή από διάφορους αιματολογικούς ή ψυχολογικούς παράγοντες. Αυτές οι πληροφορίες επιβάλλεται να συντονιστούν μεταξύ τους για να δημιουργήσουν ένα αίσθημα ισορροπίας. Όταν δεν συντονίζονται δίνεται η αίσθηση της κίνησης, δηλαδή της ανισορροπίας. Αυτή η αίσθηση της κίνησης είναι που προκαλεί την τάση για εμετό. Το παρασυμπαθητικό νευρικό σύστημα παίζει σημαντικό ρόλο σε αυτή τη διαδικασία.
Το παρασυμπαθητικό σύστημα είναι ένα τμήμα του αυτόνομου νευρικού συστήματος, το οποίο ρυθμίζει τις αυτόματες λειτουργίες του οργανισμού μας, όπως η πέψη, η καρδιακή λειτουργία και η αναπνοή.
Πώς εμπλέκεται το παρασυμπαθητικό σύστημα στον εμετό;
- Αύξηση της περισταλτικής: Το παρασυμπαθητικό σύστημα αυξάνει την περισταλτική κίνηση του εντέρου, δηλαδή τις συσπάσεις που ωθούν το περιεχόμενο του εντέρου προς τα έξω. Αυτό μπορεί να προκαλέσει ναυτία και έμετο, καθώς ο οργανισμός προσπαθεί να απαλλαγεί από μια ουσία που θεωρεί επιβλαβή.
- Αύξηση των εκκρίσεων: Το παρασυμπαθητικό σύστημα αυξάνει την παραγωγή γαστρικού υγρού και άλλων εκκρίσεων του πεπτικού συστήματος. Αυτές οι εκκρίσεις μπορούν να ερεθίσουν το στομάχι και να προκαλέσουν ναυτία.
- Σύνδεση με το κέντρο του εμέτου: Το παρασυμπαθητικό σύστημα στέλνει σήματα στο κέντρο του εμετού στον εγκέφαλο, το οποίο ελέγχει την αντίδραση του εμετού.
Από ποια συμπτώματα συνοδεύεται η τάση για εμετό
Η τάση για εμετό ξεκινάει από έντονη δυσφορία στο στομάχι. Ταυτόχρονα μπορεί να συνοδεύεται και με άλλα συμπτώματα ανάλογα με την αιτία που την προκαλεί. Μερικά από τα συμπτώματα είναι:
- Κοιλιακός πόνος
- Αίσθηση φουσκώματος
- Αίσθημα ζάλης ή ίλιγγος
- Ταχυκαρδία
- Εφίδρωση
- Αδυναμία ή κόπωση
- Κρύος ιδρώτας
- Μειωμένη όρεξη
- Πτώση της αρτηριακής πίεσης
- Ξηροστομία
- Μείωση καρδιακού ρυθμού
Ποιες είναι οι βασικές αιτίες που προκαλούν τάση για εμετό
Η κύρια αιτία που κρύβεται πίσω από την τάση για εμετό, προέρχεται από το γαστρεντερικό σύστημα. Αυτό δεν σημαίνει πως δεν μπορεί να προκαλείται και από άλλους ποικίλους παράγοντες, όπως:
Εγκυμοσύνη: Η ναυτία και ο εμετός είναι από τα πιο συνηθισμένα συμπτώματα κατά την εγκυμοσύνη και ιδιαίτερα κατά το πρώτο τρίμηνο. Αλλιώς ονομάζεται και “πρωινή ναυτία”. Ακριβώς δεν είναι γνωστό από τι μπορεί να προκαλείται, αλλά έρευνες δείχνουν πως σχετίζεται με τις ορμονικές αλλαγές και ιδιαίτερα της χοριακής γοναδοτροπίνης (hCG), αφού τα υψηλά επίπεδα αυτής της ορμόνης που παράγεται από τον πλακούντα συσχετίζονται με την εμφάνιση της ναυτίας. Ακόμη, οι έγκυες είναι πολύ πιο ευαίσθητες στις μυρωδιές, που μπορεί να προκαλέσουν ναυτία. Η ναυτία, συνήθως, αρχίζει την έκτη βδομάδα της εγκυμοσύνης και κορυφώνεται την 12η εβδομάδα.
Φάρμακα: Εάν λαμβάνουμε φαρμακευτική αγωγή, πολύ πιθανή παρενέργεια είναι η ναυτία. Εμφανίζεται συνήθως όταν η φαρμακευτική αγωγή είναι χημειοθεραπευτικά φάρμακα, αντικαταθλιπτικά, αντιβιοτικά ή αγχολυτικά. Αυτή η αντίδραση οφείλεται κυρίως στην επίδραση των φαρμάκων στο πεπτικό σύστημα και το νευρικό σύστημα, προκαλώντας ερεθισμό στο στομάχι, διαταραχές στην περισταλτική κίνηση και επηρεάζοντας το κέντρο του εμέτου στον εγκέφαλο.
Καρδιακές παθήσεις: Υπάρχουν περιπτώσεις όπου η καρδιά, όταν δεν λειτουργεί σωστά, μπορεί να προκαλέσει συμπτώματα που μοιάζουν με αυτά του στομάχου. Σε ορισμένες περιπτώσεις, ιδιαίτερα στις γυναίκες, τα πρώτα συμπτώματα ενός εμφράγματος μπορεί να είναι αόριστα και να περιλαμβάνουν ναυτία, εμετό και πόνο στην κοιλιά, αντί για τον κλασικό πόνο στο στήθος. Η καρδιακή ανεπάρκεια μπορεί να προκαλέσει συμφόρηση των οργάνων, συμπεριλαμβανομένου του στομάχου, οδηγώντας σε ναυτία και εμετό. Η στεφανιαία νόσος μπορεί να προκαλέσει περιορισμένη ροή αίματος στην καρδιά, με αποτέλεσμα να εμφανιστούν διάφορα συμπτώματα, όπως ναυτία και εμετός.
Άγχος – Stress : Σε περιόδους άγχους, αυξάνονται οι ορμόνες του στρές, κορτιζόλη και αδρεναλίνη. Το σώμα προσπαθεί να διοχετεύσει ενέργεια σε ζωτικά όργανα, ενώ ταυτόχρονα ελαττώνει τη λειτουργία του πεπτικού συστήματος με αποτέλεσμα να προκαλέσει ναυτία και τάση για εμετό. Συνήθως συνοδεύεται και απο άλλα συμπτώματα, όπως ταχυκαρδία, εφίδρωση ή τρέμουλο.
Υπογλυκαιμία: Η υπογλυκαιμία είναι μια κατάσταση στην οποία τα επίπεδα σακχάρων στο αίμα είναι μικρότερα από ότι στο φυσιολογικό. Όταν τα επίπεδα σακχάρου πέφτουν, ο οργανισμός απελευθερώνει ορμόνες του στρες) όπως η αδρεναλίνη) για να αυξήσει το σάκχαρο στο αίμα. Έτσι, η αδρεναλίνη μπορεί να προκαλέσει αυξημένη διέγερση στο στομάχι, και έντονη δυσφορία και έτσι έντονη τάση για εμετό.
Παθήσεις του γαστρεντερολογικού συστήματος: Όλες οι παθήσεις του πεπιτκού συστήματος έχουν ως κοινό άξονα την τάση για εμετό. Η γαστρίτιδα ή το έλκος στομάχου, δηλαδή ο ερεθισμός του στομάχου ή του δωδεκαδαχτύλου, η γαστροοισοφαγική παλινδρόμηση, όπου όξινα υγρά ανεβαίνουν στον οισοφάγο, η γαστρεντερίτιδα που προκαλείται από λοιμώξεις από ιούς βακτήρια ή παράσιτα, έχουν ως κοινό σύμπτωμα την τάση προς εμετό.
Αλκοόλ : Ερεθίζει το στομάχι, καθώς αυξάνει την παραγωγή γαστρικών οξέων και μπορεί να προκαλέσει έτσι την τάση για εμετό.
Παθήσεις του νευρικού συστήματος: Πολλές παθήσεις του νευρικού συστήματος, όπως ο ίλιγγος, οι ημικρανίες, η αυξημένη ενδοκρανιακή πίεση, μπορεί να επηρεάσουν την ισορροπία, τον εγκέφαλο και τον νωτιαίο μυελό. Το πιο κοινό σύμπτωμα αυτών των παθήσεων είναι η τάση προς εμετό.
Τροφική δηλητηρίαση: Η τροφική δηλητηρίαση προκαλείται από κατανάλωση μολυσμένων τροφών, ποτών, που περιέχουν βακτήρια, ιούς ή και παράσιτα. Αποτέλεσμα αυτού, είναι τα βακτήρια να ερεθίζουν το βλεννογόνο του στομάχου και των εντέρων με αποτέλεσμα να έχει κάποιος τάση για εμετό.
Πώς αντιμετωπίζουμε την τάση για εμετό
Η τάση για εμετό μπορεί να αντιμετωπιστεί με φυσικούς τρόπους, που δρουν καταπραϋντικά στο πεπτικό σύστημα. Μερικοί τρόποι είναι οι εξής:
Τζίντζερ: Είναι γνωστό ότι το τζίντζερ έχει αντιεμετικές και καταπραϋντικές ιδιότητες. Ουσιαστικά, βοηθάει στην ρύθμιση της κινητικότητας του στομάχου και δρα καταπραϋντικά στο πεπτικό σύστημα. Ακόμα, έχει αντιφλεγμονώδεις ιδιότητες, αφού μπορεί να επιδράσει στην μείωση της φλεγμονής και να ανακουφίσει τα συμπτώματα της αναγούλας.
Μέντα: Η μέντα περιέχει μενθόλη, που έχει αντισπασμωδικές ιδιότητες και επικουρεί στην χαλάρωση των μυών του εντέρου και δρα καταπραϋντικά στην τάση για εμετό. Ουσιαστικά, ανακουφίζει την ενόχληση στο στομάχι και μειώνει την δυσφορία είτε η μάσηση τσίχλας μέντας είτε κάποιο τσάι με μέντα.
Βιταμίνη Β6: Η βιταμίνη Β6 έχει ανακαλυφθεί πως έχει αντιεμετικές ιδιότητες. Ειδικά, η χορήγηση συμπληρωμάτων με Β6 συνεισφέρει στην μείωση των συμπτωμάτων της ναυτίας κατά την διάρκεια της εγκυμοσύνης ή κατά την διάρκεια νόσησης του ατόμου με γαστρεντερίτιδα.
Γλυκίνη: Ένα αμινοξύ που μπορεί να βοηθήσει στην μείωση της ναυτίας. Η γλυκίνη λειτουργεί ως ανασταλτικός νευροδιαβιβαστής στον εγκέφαλο, βοηθώντας στη μείωση των σημάτων που προκαλούν την αίσθηση της ναυτίας. Η γλυκίνη έχει αντιοξειδωτικές ιδιότητες, οι οποίες μπορεί να βοηθήσουν στην προστασία των κυττάρων από τις βλάβες που σχετίζονται με τη ναυτία. Η γλυκίνη μπορεί να συμβάλλει στη μείωση της φλεγμονής στον οργανισμό, η οποία συχνά συνοδεύει τη ναυτία.
Βιταμίνη D: Έχει συνδεθεί με τη μείωση της ναυτίας σε ορισμένες μελέτες. Η βιταμίνη D μπορεί να επηρεάσει τη λειτουργία των νευροδιαβιβαστών στον εγκέφαλο που σχετίζονται με την αίσθηση της ναυτίας. Η βιταμίνη D έχει αντιφλεγμονώδεις ιδιότητες, και η φλεγμονή συχνά συνδέεται με τη ναυτία. Η βιταμίνη D παίζει σημαντικό ρόλο στην υγεία του εντέρου, και προβλήματα στο έντερο μπορούν να προκαλέσουν ναυτία.
Συμπέρασμα
Η ναυτία μπορεί να είναι ένα ενοχλητικό σύμπτωμα, αλλά με τις κατάλληλες γνώσεις και προφυλάξεις, μπορούμε να την αντιμετωπίσουμε αποτελεσματικά. Οι φυσικές μέθοδοι προσφέρουν μια ασφαλή και συχνά αποτελεσματική μέθοδο. Μια ισορροπημένη διατροφή, η επαρκής ενυδάτωση και η διατήρηση ενός υγιεινού τρόπου ζωής μπορούν να συμβάλουν σημαντικά στη μείωση της συχνότητας και της έντασης των επεισοδίων ναυτίας.
